آموزش علوم متوسطه - مطالب زمین شناسی

امروز به درخواست یکی از بازدید کنندگان مطلبی را درباره زمین ساخت ورقه ای از علوم پایه نهم بر روی وبسایت قرار داده ام. امیدوارم برای ایشان و دیگر دوستان مفید واقع شود.

در سال 1912 میلادی دانشمند آلمانی بنام وگنر اظهار داشت که حدود 200 میلیون سال پیش تمام خشکی ها به هم متصل و یک تکه بوده اند این خشکی رفته رفته به دو قسمت تقسیم شده و پس از آن هر قسمت نیز قطعه قطعه شده و قاره های امروزی را بوجود آمده اند سپس وگنر نظریه زمین ساخت ورقه ای را مطرح کرد.

نظریه زمین ساخت ورقه ای:

بر اساس این نظریه سنگ کره زمین یک تکه نیست بلکه از تعدادی ورقه های بزرگ و کوچک تشکیل شده است.

با سلام. در پست امروز مطلبی درباره جابجایی قاره ها در وبلاگ قرار داده ام. امیدوارم برایتان مفیدواقع شود.

جابجایی قاره ها یا اشتقاق قاره ها پدیده ای است که اولین بار در سال ۱۹۱۵ توسط یک هواشناس آلمانی به نام آلفرد وگنر مطرح شد. در این مقاله به جزئیات نظریه وگنر می پردازیم.

قاره لورازیا و گندوانا!

وگنر در نظریه جابجایی قاره ها بیان می کند که حدود ۲۰۰ میلیون سال پیش همه خشکی های کره زمین یکپارچه و متصل بوده اند. او نام این خشکی را پانگه آ نامید و معتقد بود که بعد از گذشت چند میلیون سال به دو قاره بزرگ به نام های لورازیا و گندوانا تقسیم شده است.

در سال 1912 آلفرد وگنر ژئوفیزیكدان و هواشناس آلمانی با ارائه یك سخنرانی وانتشار كتابی با عنوان "منشا قاره ها و اقیانوس ها" نظریه اشتقاق قارهای را برای اولین بار و به طور جدی مطرح كرد. وی بر اساس شواهد گردآوری كرده خود اعتقاد داشت كه در گذشته قاره ها توده ای یكدست و به هم پیوسته بوده اند و قاره های جنوبی امروزی در پیرامون قطب جنوب آن زمان و قاره های شمالی نیز در استوا قرار داشته اند. وگنر این مجموعه قاره ای را پانژه آ Pangaea))به معنی "تمام زمین" نامید و اقیانوس دربرگیرنده آن را پانتالاسا

با سلام. در پست امروز به درخواست یکی از کاربران عزیز، مطلبی درباره سرنوشت قاره های زمین در 250 میلیون سال بعد را بر روی وبلاگ قرار داده ام. امیدوارم برایتان مفید واقع شود.

زمین ۲۵۰ میلیون سال بعد با حالا خیلی متفاوت خواهد بود. قاره ی اروپا می رود که با قاره آفریقا تصادم کند همانطور که استرالیا به سمت شمال می رود تا با آسیا ادغام شود. اقیانوس آتلانتیک هم شاید گسترده تر شود. سپس این روند معکوس می شود تا این اقیانوس ناپدید می شود.

۲۵۰ میلیون سال قبل خشکی های زمین داخل یک سوپر قاره به نام پانگه آ جمع بود. سپس پانگه آ بصورت قطعات بزرگی شکسته شد. فرایندی تدریجی که تکتونیک صفحه ای نام دارد.
سپس قاره ها به آهستگی شروع به همگرایی کردند و به آن ادامه می دهند تا جایی که در طول ۲۵۰ میلیون سال آینده قاره ی عظیمی بنام آلتیما پانگه آ ( Pangea Ultima ) را تشکیل می دهند.
دکتر کریستوفر اسکاتز ، استاد زمین شناسی در دانشگاه تگزاس که در این باره تحقیق کرده است می گوید : ما واقعا نمیدانیم که آینده چه می شود. همه ما می توانیم براین اساس که حرکت کنونی صفحات چگونه ادامه پیدا خواهد کرد و کجا به اتمام خواهد رسید پیش بینی هایی کنیم. در میان این پیش بینی ها این است که آفریقا به حرکتش رو به شمال ادامه می دهد و رشته کوهی در مقیاس هیمالیا در جنوب اروپا به جا خواهد گذاشت.

تا اینکه سرانجام ظرف میلیونها سال آینده ، آفریقا به آهستگی به اروپا برخورد می کند. این برخورد فشاری بر آلپ و پیرینه در اروپا وارد می کند و مسئول زلزله هایی است که یونان و ترکیه را خواهد لرزاند.
استرالیا به سمت شمال حرکت می کند و با جزایر جنوبی آسیای جنوب شرقی برخورد می کند. با برخورد شانه ی چپ این قاره ، استرالیا می چرخد و به چین جنوبی و برونئی برخورد می کند. مثل هند که ۵۰ میلیون سال قبل با آسیا برخورد کرد و به قاره ی آسیا اضافه شد.
آمریکا هم ابتدا از آفریقا و اروپا دورتر می شود چرا که اقیانوی آتلانتیک به طور دائم بزرگ و بزرگتر می شود. در واقع کف دریای آتلانتیک از شمال تا جنوب به وسیله ی یک شیار یا برامدگی کوهستانی زیر آبی شکاف می خورد و کف آن را گسترش می دهد. این شیار جایی است که مواد سنگی از داخل زمین از آن به بالا جریان پیدا می کند. به عبارتی دو نیمه کف دریا به آهستگی از هم جدا می شود و شیار آن با یک ماده ی جدید پر می شود و موجب می شود که آتلانتیک پهن شود. اما با ادامه فعل و انفعالات ، این اقیانوس کوچکتر می شود و سرانجام ناپدید می شود. آمریکا هم با قاره ی اروپا و آفریقا برخورد و ادغام می شود.
بعد از ۲۵۰ میلیون سال قاره های زمین دوباره بصورت توده خشک و عظیمی بنام پانگه آ آلتیما با یکدیگر ادغام می شوند.

جزر و مد بالا رفتن و پایین آمدن بخش بزرگی از آب است.

جزر و مدها به این دلیل ایجاد می شوند که زمین و ماه یکدیگر را جذب می کنند. درست مثل آهن رباها که یکدیگر را جذب می کنند.

ماه می کوشد هرچیزی که برروی زمین قرار دارد را به سوی خود بکشد تا آن را به خودش نزدیک تر کند. اما زمین قادر است همه چیز به جز آب ها را نگه دارد. از آن جایی که آب ها همیشه در حال حرکتند زمین نمی تواند آنها را نگه دارد و ماه می تواند آب ها را به سوی خودش بکشد.

ما به کربن نیاز داریم، اما این نیاز همچنین با یکی از وخیم‌ترین مشکلاتی که با آن مواجهیم، یعنی تغییرات آب و هوای جهانی و گرمایش جهانی ارتباطی تنگاتنگ دارد.

بقیه در ادامه مطلب...................